Het besef dat de vergrijzing zal leiden tot sterke stijging van de zorgkosten is door de bankencrisis vanaf 2008 enigzins uit beeld.
De vergrijzing zet in Nederland vanuit Europees perspectief pas laat in.
Vergrijzing heeft voor Nederland in komende decennia volgend effect:
- de bevolkingsgrootte stabiliseert globaal
- aantal senioren 65 plus verdubbelt van 2000 tot 2040
- senioren zijn nauwelijks gezonder dan vorige generaties ouderen
- meer woningen door kleinere huishoudensgrootte
- reservoir werkende bevolking stabiliseert (meer fulltime werken)
- regionale bevolkingskrimp, wegtrekken werkzoekende jongeren
- aantal werkenden in zorg van 10% naar 20 % in 2040. No way!!
Globaal wordt de Nederlandse maatschappij komende 3 decennia geconfronteerd worden met een verdubbelde zorgvraag.
De wijziging in opvattingen naar meer participatie van ouderen (zelf doen) en naar het bijbehorende Zelfredzaam wonen geeft soelaas.
Ongeveer 25 procent van zorg kan vermeden worden door slimme bouwkundige maatregen die ofwel preventief zijn, die compenserend voor chronische gezondheidsbeperkingen zijn of die zorgverlening faciliteren.
Daarnaast kan een reorganisatie van zorgverlening middels de generatiebestendige wijk helpen. In Europese optiek een open deur (zie AAL.eu) Een verdere beperking van de vraag naar formele zorg te bereiken door faciliteren mantelzorgers en het virtuele verzorgingshuis.
Streven is dat zelfredzaam wonen plus generatiebestendige wijk leiden tot halvering zorgbehoefte van een verdubbeld aantal senioren.
Dit bij een globaal gelijk reservoir aan werkenden in Nederland.
Wat kost het? Misschien wel niets extra voor gezondheidszorg.
Voorzieningen voor zelfredzaamheid verhogen vaak het wooncomfort. Hiervoor willen individuele bewoners gewoon zelf kiezen en betalen.
Maar het veronderstelt wel oog voor preventie in de gezondheidszorg.
En dwingende voorwaarde hiervoor is de beschikbaarheid op grote schaal van woningen die zelfredzaam wonen mogelijk maken. | 
